Είμαι μια μαμά όπως και εσύ...

Δεν θα προσπαθήσω να σε πείσω για ότι δεν καταλαβαίνεις,θέλω όμως να σου μιλήσω για ότι δεν είσαι. Ξέρεις είμαι κ εγώ μια μαμά όπως και εσύ...όσο και σου φαίνεται περίεργο τα παιδιά μου δεν μου "έτυχαν" ούτε ήταν αποτέλεσμα κακών επιλογών ή μιας μεθυσμένης νύχτας. Ήθελα να γίνω μαμά,κάθε μήνα που αυτό το μικρό πλασματακι μεγάλωνε μέσα μου,επισκεπτόμουν με ανυπομονησία τον γιατρό,όπως εσύ. Χάιδευα την κοιλία μου κ ετοιμαζα με την ίδια αγάπη το παιδικό δωμάτιο,όπως εσύ. Έπλενα και σιδέρωνα τα μικροσκοπικά ρουχαλάκια κ πόνεσε το ίδιο με σένα όταν ήρθε η στιγμή να το φέρω στον κόσμο. Δεν είμαι σαν εσένα αλλά είμαι κ εγώ μια μαμά.

Μπορεί στο σώμα μου να έχω σκουλαρίκια,τατουάζ να φοράω σκισμένα παντελόνια, φόρμες και να έχω τα μαλλιά μου κοντά,ξυρισμενα ή βαμμένα μπλε μοβ,ροζ...είμαι όμως και εγώ μαμά.Διαβάζω στα παιδιά μου παραμύθια με πριγκιπισσες ή δράκους και ιππότες..όπως κάθε μαμά. Θυμώνω και εγώ όταν τρίβουν τα μπισκότα στο πάτωμα,ή δεν πλένουν τα δόντια τους πριν κοιμηθούν,και τους δίνω άλλο ένα μικρο  σοκολατακι στα κρυφά σαν μαμά.Δακρύζω και εγώ όταν μου λένε ότι μ αγαπάνε κ μ αγκαλιάζουν,όπως όλες οι μαμάδες. Τα κάνω μπάνιο και τα χτενίζω,διαλέγω τα ρούχα τους και το βράδυ τους λέω ιστορίες και προσπαθώ να τους μάθω να μην λένε ψέματα,να αγαπάνε και το δείχνουν, σαν την κάθε μαμά. Απλά δεν είμαι όπως εσύ,απλα δεν σου μοιάζω...Θέλω να μεγαλώσουν κ να γίνουν καλοί άνθρωποι, να μάθουν να σέβονται την διαφορετικότητα του άλλου,να σέβονται τον συνάνθρωπο τους,τις επιλογές τους να μην κρίνουν...εσένα σου το έμαθε αυτό η μαμά σου? γιατί εμένα μου το έμαθε......

Μου έμαθε να υπερασπίζομαι τις επιλογές μου,τα θέλω μου και να στέκομαι όρθια και να παλεύω όχι να έρθω στα μέτρα του κόσμου αλλά να φέρω τον κόσμο στα μέτρα μου...έναν κόσμο που δίνει άριστα στα καλοχτενισμενα μακριά μαλλιά ,και στα πουκάμισα,σε έναν ηθικοπλαστικό κόσμο που δεν έχει τίποτε περισσότερο να προσφέρει από υποκρισία και ψέμα,αυτός ο κοσμος σου δεν μου ταιριαζει.Δεν μιλάμε για το εαν σου αρέσουν οι επιλογές μου,γιατι απλα δεν σε αφορουν. Δεν θα προσπαθήσω να σου αλλάξω γνώμη για κάτι που δεν καταλαβαίνεις αλλά η μόνη μας διαφορά είναι ότι εγώ δεν φοβάμαι.Δεν φοβάμαι να με κρίνεις γιατί δεν με ενδιαφέρει η γνώμη σου.Δεν με ενδιαφέρουν τα δεδομένα και τα στάνταρ που έχεις θέσει στην ζωή σου. Γιατί τα όσα πιστεύεις αφορούν εσένα όχι εμένα και τις δικές μου επιλογές.

Αλήθεια ποια είναι τα μέτρα και τα σταθμά σου? πως ξέρεις ότι έτσι είναι το σωστό?που το διάβασες? ποιος σου το είπε?ποιος νόμος? ποια κοινωνία? Όλα υπάρχουν στο δικό σου κεφάλι..η διαφορά μας είναι ότι δεν καταλαβαίνεις. Δεν θέλεις να καταλάβεις ότι δεν έχω κάτι λιγότερο από σένα απλά είμαι διαφορετική όμως τόσο ίδια. Σιδερώνω,βάζω πλυντήριο,σκουπίζω,πλένω τα πιάτα,εργάζομαι ή μεγαλώνω στο σπίτι τα παιδιά μου. Είμαι φίλη,γυναίκα,σύζυγος,ερωμένη. Σκέφτομαι επί ώρες τι να μαγειρέψω για την οικογένεια μου,και περιμένω και εγώ να κοιμηθούν όλοι για να ξεκουραστώ..λοιπόν ποια είναι η διαφορά μας? Όσο εσύ βλέπεις στο σώμα μου αντιαισθητικά τατουάζ ή ανόητα σκουλαρίκια,τα παιδιά μου βλέπουν την μαμά τους.Βλέπουν την βάση τους,τον κόσμο τους.Βλέπουν το μέρος που τίποτα δεν θα τους πειράξει.Βλέπουν τον άνθρωπο που θα μπει μπροστά σε κάθε απειλή,που θα τους προστατεύσει...ακριβώς ότι βλέπουν τα δικά σου παιδιά σε σένα.Εσύ γιατι βλέπεις κάτι άλλο?

Όσο κ εάν μοιάζουμε έχουμε μια βασική διαφορά,εγώ δέχομαι το διαφορετικό,το άλλο,το πέρα από μένα.Τα παιδιά μου δεν ντραπουν για μένα,ουτε τα παιδια σου θα με απορρίψουν γιατί το μόνο που βλέπουν με τα μάτια τους είναι στολίδια και ζωγραφιές επάνω μου,είναι αγνά...το μόνο που τους νοιάζει είναι αυτό που μπορείς να τους δώσεις..τα αθώα μάτια τους δεν κατηγοριοποιούν δεν κρίνουν,δεν ντρέπονται.Θα ντραπείς εσύ για μένα. Θεωρώντας πως είμαι αλήτισσα,ή ναρκομανής ή ξεσπάζω στον εαυτό μου γιατί έχω ψυχολογικά τραύματα.. ή ότι άλλο θεωρήσει το μικροαστικό μυαλό σου. Απλά μου αρέσουν διαφορετικά πράγματα από σένα και μάλλον μπορώ να τα τολμήσω να τα διεκδικήσω,αυτό ίσως να είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα σου. Ίσως τελικά ξεσπάς σε μένα τον θυμό που νιώθεις για τον εαυτό σου.Για την αδυναμία σου να τολμάς,να μην δίνεις δεκάρα για όσα οι άλλοι λένε..γιατί εάν είσαι τόσο ευτυχισμένη και ικανοποιημένη από την δίκη σου ζωή μένεις εκεί,και δεν κρίνεις τις επιλογές των άλλων.Εγώ που είμαι αυτό που θέλω να είμαι βλέπω μόνο εμενα,προσπαθω μόνο για μένα,και προσπαθώ τόσο πολυ που δεν μου μένει χρόνος να ασχοληθώ με το τι κάνουν ή λένε οι άλλοι. Ξέρεις η ζωή είναι πολύ μικρή για να καταναλώσεις των χρόνο σου βάζοντας βαθμολογία στους ανθρώπους γύρω σου. 

Ίσως τελικά να διαφέρουμε περισσότερο από όσο νομίζω...δεν θα απέρριπτα πότε έναν άνθρωπο για την εξωτερική του εμφάνιση,αλλά για την συμπεριφορά του και μονό...δεν θα συμβούλευα ποτέ το παιδί μου να απομακρυνθεί από ένα φιλο του γιατί δεν μου αρέσει η εξωτερική εμφάνιση των γονιών του...Τελικά ναι διαφέρουμε πολύ περισσότερο από όσο φανταζόμουν γιατί είμαι μια μαμά που θα μάθει στα παιδιά τις πως δεν υπάρχουν κατηγόριες στους ανθρώπους,απλά άνθρωποι διαφορετικοί και όλοι τόσο υπέροχοι...

Με αγάπη!!!