Γενικά δεν μπορώ να πω ότι μεγάλωσα!Αν δει κάποιος το δωμάτιο μου πιο πολύ θυμίζει εφηβικό δωμάτιο παρά κρεβατοκάμαρα μιας γυναίκας 38 χρόνων!!!Αφίσες από συναυλίες,μαύρες κουρτίνες,κρανία και πίνακες με σκελετούς!Ναι το ομολογώ δεν θα μεγαλώσω πότε!Αρνούμαι!!!
Εκτός από το να παραμένω αιώνια έφηβη τρελαίνομαι να φτιάχνω πράγματα. Είναι και η παραξενιά μου που δεν βρίσκω πότε αυτό που θέλω οπότε το κατασκευάζω!Επί μήνες έψαχνα ένα κομοδίνο.Ένα κλασικό κομοδίνο βρε παιδί μου,χωρίς να έχει κάποιο διαστημικό σχέδιο.Αλλά μάταια...ώσπου μια φίλη μου είπε για ένα μοναχικό λευκό κομοδίνο που δεν χρειαζόταν πια. Χμ..λευκό?που να ταιριάξει ένα λευκό κομοδίνο στα venge/μαύρα έπιπλά μου..Και ήταν τόσο νέο..τόσο γερό για να μην έχει θέση πουθενά!!!Όχι δεν θα καταδικαστείς από το χρώμα σου.Πρώτον η άριστη ποιότητά του (μιλάμε για έπιπλο όχι τις φλούδες που κυκλοφορούν πλέον) και δεύτερον ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν!
Μια πολύ καλή ιδέα θα ήταν να το τρίψω προσεκτικά και να το βάψω στοργικά...αλλά όχι.Το σύμπαν σε έφερε σε μένα μικρό μου κομοδίνο για να γίνεις ένα μοναδικό κομμάτι στο ξεχωριστό δωμάτιό μου...
Το μόνο που χρειαζόταν για να μεταμορφωθεί από ένα απλό κομοδίνο σε ένα έργο τέχνης ήταν απλά κόλλα,ένα πινέλο και μερικά τεύχη από κόμικ!
Δεν χρειάζονται κάποιες οδηγίες παραπέρα,έσκισα τις σελίδες των κόμικ σε μικρά κομμάτια και άρχισα το κολάζ.
Αφού έντυσα όλο το κομοδίνο (την βάση του επίπλου και τα συρτάρια)με τα σκισμένα κομμάτια των κόμικ το άφησα να στεγνώσει και πέρασα από πάνω λούστρο σε σπρέι για να το θωρακίσω και να σταθεροποιήσω ουσιαστικά τα κολλημένα κομμάτια χαρτιού.
Λίγες ώρες μετά εφόσον είχε στεγνώσει και το λούστρο έτοιμο!
Όχι να καμαρώσω για τον εαυτό μου αλλά καμία σχέση!
Το αγαπώ, το λατρεύω και έχει γίνει το αγαπημένο μου!!!
