Ταξίδι στο κέντρο της γης. part 2 "welcome to the big apple"

Δεύτερη φορά στην Νέα Υόρκη...κάθε φορά όμως είναι σαν πρώτη φορά. Το κέντρο του κόσμου, η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, το μεγάλο μήλο, η χώρα της ελευθερίας...λίγα από τα ονόματα μιας πόλης που δεν μοιάζει με καμιά άλλη...

Στο προηγούμενο θέμα είχαμε φτάσει ήδη  στο μετρό της Νεας Υόρκης  στην Times Square.  Στο σημερινό θέμα θα περπατήσουμε την παγωμένη Νέα Υόρκη...και όταν λέω παγωμένη το εννοώ...έζησα το -17°....ναι ναι ναι διάβασες πολύ καλά -17°,έμαθα πως είναι όταν φοράς παντελόνι πάνω από το παντελόνι σου!!!!Υπό το μηδέν λοιπόν αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία..Αν και το μετρό μας πηγαίνει ακριβώς στην Times Square , εμείς κάναμε μια μικρή αλλαγή στην πορεία μας για πρωινό...και που θα φάμε το πιο ωραίο πρωινό μα φυσικά στα Dunkin' Donuts. Μπαινουμε στο πρώτο Dunkin' Donuts  για ζεστό καφεδάκι και γλυκό πρωινό ...(έχω να πω ότι 20 μέρες στην Αμερική έφαγα τόσα donuts που ακόμη έχω την γέυση τους στο στόμα μου).

Φεύγουμε για στην εντυπωσιακότερη πλατεία στου κόσμου...Εδώ δεν υπάρχει κάτι να περιγράψω...δεν υπάρχει κάτι να πω...είναι ακριβώς όπως στις ταινίες.Ακόμη και με την συννεφιά,το απίθανο κρύο, ο κόσμος δεν σταματάει να φωτογραφίζετε (καθώς είναι μια πόλη που ο τουρισμός της είναι 12 μήνες τον χρόνο),να περπατάει και να ψωνίζει στην πιο μοναδική πλατεία...σας παρουσιάζω την Times Square.

 

(στην μέση της φωτογραφίας μπορείτε να διακρίνετε τον σταθμό του μετρό-είναι η τελευταία φωτογραφία στο προηγούμενο θέμα)

Μια απαραίτητη στάση στο Hard Rock Cafe με την τεράστια κιθάρα στο ταβάνι της εισόδου!!!

Γοητευμένοι από τις τεράστιες οθόνες και τα φώτα της  Times Square  ,ο επόμενος σταθμός μας είναι το Ground Zero  το σημείο δηλαδή όπου βρίσκονταν  οι Δίδυμοι Πύργοι  .Την περασμένη φορά στο ταξίδι μας στην Νέα Υόρκη το σημείο των Δίδυμων Πύργων ήταν υπό κατασκευή. Αυτή την φορά θα μπορούσαμε να θαυμάσουμε τον υψηλότερο ουρανοξύστη στην Νέα Υόρκη το One World Trade Center.

Από μακρυά κάποιος μπορεί να καταλάβει για το πόσο επιβλητικό είναι αυτό το κτίριο..Σαν ένα γυάλινο θαύμα.. Θαρρείς και δεν έχει φτιαχτεί από ανθρώπους, αλλά με έναν μαγικό τρόπο.Πλησιάζοντας στο σημείο όλα είναι διαφορετικά. Ο ενθουσιασμός του να περπατάς στην Νέα Υόρκη γίνετε ένα σφίξιμο στο στομάχι...Αμέσως το μυαλό σου σε πάει στο τι υπήρχε πριν μερικά χρόνια σε αυτό το σημείο,πόσες ζωές χάθηκαν,τον πανικό που επικράτησε την μεγάλη καταστροφή της επίθεσεις της 11ης Σεπτεμβρίου το 2001..πραγματικά σε καθηλώνει τόσο η εικόνα όσο και το συναίσθημα.

Δίπλα στον επιβλητικό ουρανοξύστη του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου  κατασκευάζετε ένα υπέροχο κτήριο σαν φτερά αγγέλων..τόσο όμορφο και όμως τόσο σκληρό.

Φτάνεις κάτω από τον Πύργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου 1  και νομίζεις ότι φτάνει μέχρι μέσα στον ουρανό. Σηκώνεις τα μάτια σου και η συννεφιά σε κάνει να νομίζεις ότι χάνεται κάπου ανάμεσα στα σύννεφα...

Στα σημεία όπου βρίσκονταν οι Δίδυμοι Πύργοι  έχουν κατασκευαστεί δυο τεράστια συντριβάνια, όπου στην μέση ακριβώς βρίσκεται μια τρύπα που πέφτει μέσα το νερό...Όπως η γη "κατάπιε" σώματα και συντρίμμια έτσι και το νερό σαν τις ζωές των θυμάτων ,πέφτει στο κενό.Γύρω από τα συντριβάνια σε κατάμαυρα μάρμαρα, είναι χαραγμένα τα ονόματα των ανθρώπων που βρίσκονταν στους Πύργους  την στιγμή της επίθεσης..είναι τόσα πολλά...μα τόσα πολλά.

Συνεχίζοντας την βόλτα μας στο Μανχάταν το επόμενο σημείο που θέλω πολύ να ξανά δω είναι  το Σέντραλ Πάρκ.. Στο περασμένο μας ταξίδι πήγαμε στον ζωολογικό κήπο του πάρκου,περπατήσαμε ένα μεγάλο του κομμάτι,ήταν τέλη άνοιξης και όλα ήταν υπέροχα.Γυρίζοντας στην Ελλάδα όμως ανακάλυψα πως μέσα στο Σεντραλ Πάρκ υπάρχει ένα μπρούτζινο άγαλμα της Αλίκης στην χώρα των θαυμάτων..Δεν θα μπορούσα να μην πάω...είναι το αγαπημένο μου παραμύθι(πολλές φορές στην ζωή μου νιώθω ότι ζω μέσα σε λαγότρυπα)!!!

Η πόλη των αντιθέσεων...λίγα στενά πιο κάτω νομίζεις ότι χτυπάει η καρδιά του κόσμου και εδώ στα στενά του Μανχάταν μοιάζουν όλα ήρεμα ,ήσυχα και καθημερινά.Ο κόσμος όμως μετράει κατά χιλιάδες,αυτοκίνητα, ήχοι και λίγο πιο κάτω συναντάς τους επιβλητικά κτίρια και  ουρανοξύστες...πραγματικά δεν ξέρεις που να κοιτάξεις...

Τα κίτρινα ταξί,τα σχολικά λεωφορεία, οι θέσεις για το γυάλισμα των παπουτσιών...εικόνες που βλέπεις μόνο σε ταινίες..και τώρα που είπα ταινία,όλο και κάποια ταινία θα γυρίζεται στους δ΄ρμους του Μανχάταν!!!Αυτή την φόρα πετύχαμε τα καμαρίνια!!!

Φτάνουμε στο Σεντραλ Παρκ...Το μοναδικό ξενοδοχείο The Plaza Hotel ακριβώς μπροστά μας και απέναντι το κέντρο της τεχνολογίας..ένα γυάλινο τετράγωνο με το δαγκωμένο μήλο...Μα φυσικά μιλάω για τα κατάστημα της apple στην Νεα Υορκη...Δεν βρισκόμαστε απλά έξω από το Σεντραλ Πάρκ άλλα στην 5η Λεωφόρο..στον πιο ακριβό,πολυσύχναστο και γνωστό δρόμο του πλανήτη. Σε αυτό το ταξίδι όμως η βόλτα στα ακριβότερα μαγαζιά του κόσμου δεν με απασχολεί..ήρθα για να δω από κοντά τους ήρωες του αγαπημένου μου παραμυθιού..

 Ήμαστε μπροστά στην κύρια είσοδο του πάρκου.Πίσω μας ένα από τα επιβλητικά χρυσά αγάλματα!

Περπατάμε μέσα στο πάρκο αν και το θερμόμετρο μετράει στο μείον οι Νεοϋορκέζοι 

απολαμβάνουν την βόλτα τους..

Τι το παράξενο έχει αυτή η λιμνούλα μέσα στο πάρκο???...τίποτα αν σκεφτεί κανείς ότι είναι παγωμένη..Ένα παχύ στρώμα πάγου έχει σκεπάσει την μικρή λίμνη..

(το τσέκαρα πετώντας βελανίδια,αυτός ο πάγος δεν σπάει με τίποτα)

Η λίμνη αυτή βρίσκεται ακριβώς μπροστά στο άγαλμα για το οποίο περπάτησα μέσα στο κρύο..Υπέροχο, μοναδικό,ξεχωριστό... Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων...

 Ωωωωωω!!! Αυτιά μου και μουστάκια μου, πόσο έχω αργήσει! Δεν έχω χρόνο για να πω "γεια"! Αντίο!

(απόσπασμα από Τα παραμύθια της γιαγιάς)

Ευχαριστώ για την επίσκεψη...θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας!!!

Peloma BoQ