Τα κανονικά παιδιά.

"Τα κανονικά παιδιά γεννιούνται κανονικά, μεγαλώνουν κανονικά, ονειρεύονται κανονικά, ερωτεύονται κανονικά και πεθαίνουν κανονικά".

'Όσοι στην εφηβεία σας αγαπήσατε την ελληνική ροκ σκηνή και βάλατε τσίτα τον ήχο ακούγοντας Τρύπες  τότε θα θυμάστε τον Γιάννη Αγγελάκα να ρωτάει την "μαμά του" για "τα κανονικά παιδιά". Τελικά στα 37 μου (ντάξη οκ 38 παρά) έρχομαι και ρωτάω...μάθαμε ποια είναι τα κανονικά παιδιά;..ναι καλά το σκέφτεσαι..κάτι έχω στο μυαλό μου και υπόσχομαι να μην είμαι πολύ επιθετική σε αυτήν την ανάρτηση. Αφενός γιατί οι απόψεις μου είναι τεκτηριωμένες και αφετέρου γιατί το νιώθω πως στο θέμα παιδιών προσπαθώντας να δώσω σε κάποιον να καταλάβει το αυτονόητο, είναι σαν να προσπαθώ να μάθω ένα γουρούνι να τραγουδάει..από την μια αυτό είναι αδύνατον και από την άλλη ενοχλώ το γουρούνι.Ποίος είναι ο λόγος όμως που Σάββατο απόγευμα έκατσα μπροστά στον υπολογιστή μου για να γράψω αυτή την ανάρτηση..άκου λοιπόν..

Πίνω καφέ..και σκέφτομαι να κάνω ένα τελευταίο τσιγάρο και να σηκωθώ να ξεκινήσω τις υπόλοιπες λαμπάδες που πρέπει να τελειώσω μέχρι που πέφτω σε ένα post στο facebοok το οποίο μιλούσε για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε μονογονεϊκές  οικογένειες. Καταιγισμός σχολίων από κάτω..για το πόσο εγωιστικό είναι για μια γυναίκα να κρατήσει μόνη της ένα παιδί, για το πόσο εύκολο είναι το διαζύγιο σήμερα, για το πόσο τα ζευγάρια δεν έχουν υπομονή..που οι γυναίκες δεν κρατάνε τα σπίτια..πόσα στρώματα τούρτας διάβασες μέχρι τώρα; μην σε κουράσω άλλο γιατί θα γίνει σαν το Empire State Building που μετράει 102 ορόφους,θα σου βάλω όμως το κερασάκι!Για να είναι υγιή τα παιδιά πρέπει να έχουν και τους δυο γονείς!!! Μμμμμ ok love...

Πως είναι το έργο της κοινωνίας? Μπαμπάς-μαμά-παιδάκια.. Αν νομίζεις ότι η διαφήμιση του βουτύρου στην τηλεόραση όπου η μαμά (υπέρλαμπρη) έχει ετοιμάσει το πρωινό και ο μπαμπάς χαρούμενος βάζει γάλα στα δημητριακά των παιδιών του είναι real life ξύπνα!!!Φυσικά και υπάρχουν ερωτευμένα και ευτυχισμένα ζευγάρια που θα μπορούσαν να είναι μια πολύ ωραία εικόνα για την κοινωνία μας που πάει καταδιαόλου και μια αίσθηση αισιοδοξίας ότι τελικά δεν έχουν ισοπεδωθεί όλα!Είναι υπέροχο να επιλέξεις να ζήσεις την ζωή σου με έναν άνθρωπο και παρόλα τα καθημερινά μικρά ή μεγάλα προβλήματα να έχεις τον άνθρωπό σου και όλο αυτό να ολοκληρώνεται με τα παιδιά.Ναι είναι τέλειο και πιστεύω ότι υπάρχει,ξέρω ότι υπάρχει,έχω πολλά παραδείγματα γύρω μου που με κάνουν να πιστεύω σε αυτό. Δεν θα κάτσω σαν χωρισμένη κακιασμένη κυράτσα να ασχοληθώ με τα ευτυχισμένα ζευγάρια..γιατί δεν έχω κανένα κόμπλεξ πάνω σε αυτό,ούτε έχω να βγάλω κακία για κάτι...ρεεε υπάρχουν ευτυχισμένα ζευγάρια,αλλού είναι το θέμα μου.Στερεότυπα!!!

Τα παιδιά για να είναι υγιή χρειάζονται και τους δυο γονείς..Ναι οι γονείς είναι αυτοί που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας,βάζουν τις βάσεις γι αυτό που θα γίνουμε ως ένα σημείο της ζωής μας.Και το λέω αυτό γιατί από κάποια ηλικία και μετά δεν φταίει ούτε η μαμά μας ούτε ο μπαμπάς μας για τις επιλογές μας αλλά εμείς!Δίνει ο καθένας τους κάτι διαφορετικό στο παιδί και έχουν τελείως διαφορετικό ρόλο στην ζωή του. Οκ δεν διαφωνώ..αυτό είναι το κανονικό;  Δηλαδή οτιδήποτε πέρα από αυτό είναι μη φυσιολογικό;αφύσικο;τι; Αν ένας γονέας χάσει τον σύντροφό του τα παιδιά του είναι άρρωστα;μη φυσιολογικά; και μην μου πεις ότι επειδή φύγει από την ζωή ένας γονιός είναι άλλο γιατί δεν είναι.Δηλαδή ένα παιδί που μεγαλώσει φυσιολογικά και στα 20 πχ χάσει τον έναν γονιό του περνάει από το υγείες στο άρρωστο; Για να είναι τα παιδιά καλά πρέπει να έχουν και τους δυο γονείς no matter what;

Άκου σε λίγο προσεκτικά.Δεν υπάρχουν κανονικά παιδιά.Υπάρχουν παιδιά που χρειάζονται ηρεμία,αγάπη και προσοχή.Υπάρχουν παιδιά που έχουν ανάγκη να είσαι διπλά τους,να τους προσφέρεις ασφάλεια και να ξέρουν ότι θα είσαι εκεί. Να τα πιάσεις από το χέρι και να τους δείξεις τον κόσμο,είτε έχεις σύμμαχο στο ταξίδι σου ως γονιός είτε είσαι μόνος σου.Όλοι οι γονείς που νοιάζονται για τα παιδιά τους αγωνιούν καθημερινά,δεν θα σου πω ότι ένας μονογονέας περνάει ζόρια γιατί και αυτό είναι στερεότυπο,θα σου πω όμως ότι μεγαλώνοντας μόνη μου τα παιδιά μου τον φόβο μου για το μέλλον τον μοιράζομαι με το ταβάνι μου λίγο πριν κοιμηθώ. Αν κάτι δεν πάει καλά λέω "δεν πρόσεξα-δεν το είδα-έκανα λάθος"..σε μένα δεν υπάρχει πληθυντικός, φταίω για όλα και επωμίζομαι όλες τις ευθύνες.Το ότι επέλεξα να μεγαλώσω τα παιδιά μου μόνη ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω για όλους και δεν θα κάτσω να αναλύσω ποιος φταίει ή αν προσπάθησα, αυτό το ξέρω εγώ και δεν πέφτει λόγος σε κανέναν,αλλά νομίζεις ότι τα παιδιά μου δεν είναι υγιή γιατί τους στέρησα την καθημερινή παρουσία του πατέρα τους;Με θεωρείς εγωίστρια γατί το επέλεξα; Ποιος είσαι εσύ που θα το κρίνεις; Τι είσαι εσύ που θα μιλήσεις για υγειά,για φυσιολογικότητα;

Αν κάποιος νομίζει ότι μόνο μια παρουσία αρκεί κάνει μέγα λάθος.Ένα ζευγάρι που ζει μαζί και πίσω από την πόρτα του σπιτιού του μαλώνει,δεν έχει επικοινωνία,ποια υγεία προσφέρει στα παιδιά του;ποια φυσιολογική ζωή έχουν παιδιά που βλέπουν ένα πατέρα κολλημένο στο κινητό,μια μάνα στον κόσμο της,για να μην αναφέρω τα παραδείγματα που γονείς κακοποιούν τα παιδιά τους. Μήπως να αναφερθώ στη γυναίκα που έμεινε μόνη όταν την εγκατέλειψε ο σύντροφός της στην ανακοίνωση της εγκυμοσύνης και επέλεξε να κρατήσει αυτό το παιδί αντί να το πετάξει στον κάδο κάποιού γυναικολόγου; Τι μήνυμα περνάς στο παιδί σου εσύ;Αν στο μέλλον του δεν είναι ευτυχισμένο να παραμείνει σε ένα γάμο γιατί τα παιδιά του δεν θα είναι υγιή..;και το θεωρείς αυτό φυσιολογικό;

Υπάρχουν παιδιά που βιώνουν φρικτά πράγματα από τους γονείς τους,υπάρχουν παιδιά που καταλήγουν στις γωνίες στενών να χτυπάνε ενέσεις και στο σπίτι να είναι ένας μπαμπάς και μια μαμά,υπάρχουν παιδιά χωρισμένων γονιών που γίνονται αξιόλογοι άνθρωποι στην κοινωνία...ξέρεις ποιο είναι το μυστικό;,,η αγάπη,η προσοχή,η σιγουριά. όχι το ποιος ξενυχτούσε τα βραδιά αλλά ότι κάποιος ήταν ή δεν ήταν εκεί. Υπάρχουν άνθρωποι που μετά από ένα διαζύγιο έγιναν οι καλύτεροι γονείς για τα παιδιά τους,υπάρχουν πατεράδες μάνες που ήταν υπέρ αρκετοί ώστε να μεγαλώσουν μόνοι τους τα παιδιά τους και εκείνα να μην νιώσουν πότε την απώλεια,το κενό,την απουσία του "φυσιολογικού".  Μην μου ξανά πεις λοιπόν για κανονικά παιδιά γιατί στο μόνο που διαφέρουμε είναι στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα..Στο σπίτι μου μεγαλώνω δυο υπέροχα υγειεστατα και φυσιολογικότατα παιδιά,που γελάνε, κάνουν ζαβολιές και έχουν έναν άνθρωπο να τα συμβουλέψει να τα αγκαλιάσει τόσο σφιχτά σαν δέκα άνθρωποι μαζί..Και δεν είναι μόνο τα δικά μου παιδιά,υπάρχουν πολλά τέτοια παιδιά εκεί έξω. Σταμάτα να σκέφτεσαι ότι υπάρχει το πλάνο που πρέπει να ακολουθήσεις και ζήσε.Δεν είναι αποτυχία το να διαφέρεις,δεν υπάρχει φυσιολογικό και κανονικό,υπάρχει η ζωή σου,υπάρχουν τα παιδιά που αν τελικά θέλουμε να αλλάξουν πότε αυτόν τον κόσμο πρέπει να γκρεμίσουμε εμείς από τώρα τα στερεότυπα και τους ηλίθιους κανόνες που οριοθετούν την υγεία και την φυσιολογικότητα επιφανειακά και όχι ουσιαστικά.Βγάλε από το μυαλό σου το μοντέλο που σε ταΐζουν και δώσε όλη σου την ενέργεια όχι στην ομαδοποίηση αλλά στο πως θα γίνεις το θεμέλιο για έναν κόσμο που δεν χρειάζεται να πληρείς συγκεκριμένες προδιαγραφές για να είσαι αποδεκτός. Χτίσε τον κόσμο απλό χωρίς ταμπέλες γιατί η ζωή δεν είναι αντικείμενο να την ονομάσεις,οι άνθρωποι δεν είναι σελίδες να τους τοποθετείς στον ανάλογο ντοσιέ και κυρίως γιατί η διαφορετικότητα κάνει τον κόσμο μοναδικό.

Σήμερα δεν θα κλείσω την ανάρτηση σαν Πέννυ,ούτε σαν Peloma BoQ αλλά σαν την μαμά δυο υγιή παιδιών..και με την ευχή κανένα παιδί να μην χρειαστεί να υπερασπιστεί την φυσιολογικότητα του απέναντι σε σάπια μυαλά και παρωχημένες ιδέες.

                               το παρακάτω τραγουδάκι αφιερωμένο...